Serial Killers και όχι τρομοκράτες

Όταν ο μοναδικός στόχος σου είναι να αφαιρέσεις κατά το δυνατόν περισσότερες ανθρώπινες ζωές για να σκορπίσεις τον τρόμο, τότε δεν είσαι επαναστάτης.

Όταν στη μπούκα της ανώμαλης κάννης σου μπαίνει κάποιος, συνήθως αδίκως, που τυχαίνει να φορά στολή αστυνομικού, τότε δεν είσαι επαναστάτης.

Όταν με τις αρρωστημένες πράξεις σου ευνοείς τους περιορισμούς των δικαιωμάτων των πολλών και την έξαρση του αστυνομικού κράτους, τότε δεν είσαι επαναστάτης.

Όταν σε συνθήκες Δημοκρατίας εσύ απαντάς με τυχαίο αίμα, τότε δεν είσαι επαναστάτης.

Είσαι ένας στυγνός δολοφόνος, αιμοσταγής, ένας ανώμαλος Serial killer, με θολωμένο, άρρωστο μυαλό. Ένα αμερικανάκι της κακιάς ώρας, σαν κι αυτά που σπέρνουν τον θάνατο σε σχολεία, σούπερ μάρκετ και αφήνουν βίντεο στο youtube, σαν τις δικές σου αστείες προκηρύξεις. Είσαι δολοφόνος, σαν τον Κορκονέα, αν όχι εγκάθετος και προβοκάτορας.

Διαλύεις τα πραγματικά μαζικά κινήματα και δίνεις άλλοθι σε κάθε εξουσιαστικό περιορισμό. Δεν είσαι αντεξουσιαστής αλλά γιαλαντζί επαναστάτης, μια κότα λυράτη που της έλαχε όπλο στα χέρια και νομίζει ότι θα γαμήσει τον κόσμο σκοτώνοντας τυφλά, έστω και «μπάτσους».

Δεν με νοιάζει ότι ο «αντίπαλός» σου έχει όπλο. Για εκείνον υπάρχει νόμος και κράτος. Για εσένα δεν υπάρχει τίποτε, παρά μόνο το αρρωστημένο και ανώμαλο μυαλό των ιδίων σου που σε επικροτούν κρυμμένοι σαν σκουλήκια και όχι μπροστάρηδες με τα πρόσωπά τους στους μαζικούς και πραγματικούς αγώνες.

υγ. Και με τις πράξεις αυτές θα δικαιώσεις περιστολή δικαιωμάτων κατηγορουμένων, στημένες δίκες και όλα όσα έχουμε ξαναδεί...

Οι φίλοι μου το είχαν πει...

Το επεισόδιο στα Εξάρχεια με τη σωρηδόν σύλληψη όποιου περνούσε από το Φλοράλ, όπως μεταδίδει όλο το ίντερνετ, ελεύθερα και διασταυρωμένα, δεν είναι ούτε πρωτοφανές ούτε αστείο. Αναμενόμενο ήταν, από τη στιγμή που ο αρμόδιος υπουργός μετέφρασε τους Πραίτορες του Βύρωνα, σοσιαλιστική αδεία, σε θεματοφύλακες της ασφάλειας και της «καθαρότητας» των Εξαρχείων.

Ακόμα και καλές προθέσεις να έχει(;) ο Χρυσοχοϊδης, με τη «Συνωμοσία των Ανίκανων» (της ΕΛΑΣ) χαϊρι δεν θα δει. Με κράνη και γκλομπς, εισέβαλαν σε καφετέρια της πλατείας Εξαρχείων και άρχισαν να συλλαμβάνουν όποιον περνούσε από μπροστά τους, την ώρα που σίγουρα οι νεαροί που επιτέθηκαν, νωρίτερα, σε αστυνομικούς στην περιοχή με πέτρες και τούβλα, για κάπου αλλού είχαν τραβήξει. Γιατί μόνο κάποιος Ραν Ταν Πλαν της ελληνικής Αστυνομίας μπορεί να υποθέσει ότι κάποιος που πέταξε πέτρες σε αστυνομικούς, μετά πήγε για καφέ και παρουσίαση βιβλίου στο Φλοράλ και είχε ντυθεί Μήτσος Παπαχρήστος. 

Ο κατά δήλωσή του φίλος των αντεξουσιαστών και μανιώδης διώκτης των φασιστών αστυνομικών Χρυσοχοϊδης, μάλλον είχε ρεπό σήμερα...

υγ. Ποιος πάει στοίχημα ότι αύριο θα μιλήσει για προβοκάτσια;

(Αν)ώριμα φρούτα

Η νέα Βουλή ορκίστηκε, η κυβέρνηση ήδη άρχισε τη δουλειά, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ συνεδρίασε, το ίδιο και οι ομάδες των υπόλοιπων κομμάτων. Πώς είπατε; Η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο συνεδρίαση δεν έκανε αλλά συνεχίζει το καθημερινό της show στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων όπου στελέχη της τσακώνονται για το πώς θα γίνει η διαδοχή και πιο σώμα θα εκλέξει τον νέο αρχηγό.

Στο 2009 αρκετοί πιστεύουμε ότι ορισμένα πράγματα είναι πλέον αυτονόητα. Οταν το ΠΑΣΟΚ δυο φορές προσέφυγε στη βάση, τη δεύτερη στα... σοβαρά, για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του, όταν στον Σύριζα κάθε μικρό ή μεγαλύτερο θέμα συζητείται στα αρμόδια όργανα με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, όταν ακόμα και στο ΛΑΟΣ έκαναν συνέδριο για να αναλύσουν την πορεία τους, στη μέχρι πρότινος Κυβέρνηση (και στο ΚΚΕ) κάθε τέτοια συζήτηση... σχεδόν απαγορεύεται.

Στη ΝΔ άργησαν και δεν φαίνεται να θέλουν να καταλάβουν το γιατί έχασαν με την ιστορική διαφορά του -10,5%. Για τους λόγους που σήμερα αναλώνονται: γιατί κυβέρνησαν μακριά από τον πολίτη, ακόμα και από τα χιλιάδες «γαλάζια παιδιά» που περίμεναν κάτι από αυτούς. Διότι κυβέρνησαν μόνο μεταξύ φίλων και κολλητών, με την αβάντα των περισσότερων ΜΜΕ να προστατεύουν τον (α)καταλληλότερο, να τον αναγάγουν σε «μέντορα» του οποίου περίμεναν τους χρησμούς: «ο Πρωθυπουργός είναι θυμωμένος / προβληματισμένος / οργισμένος / πεινασμένος» έλεγαν οι διαρροές από το Μαξίμου και η μοναδική πράξη του τέως ήταν να ικανοποιήσει μόνο το τελευταίο... επίθετο.

Εχασαν διότι κυβέρνησαν μόνο με την προοπτική των επόμενων εκλογών. Ποτέ άλλοτε στην πολιτική ιστορία της χώρας δεν υπήρξε κόμμα, ούτε καν επί Συγκυβέρνησης, που από την επόμενη μέρα της εκλογής του σκεφτόταν το πότε θα κάνει τις επόμενες εκλογές για να προλάβει διαλυμένο τον αντίπαλό του. Κυβέρνησαν, τέλος, με βάση μόνο τις δημοσκοπήσεις. Οι οποίες, όπως αποδείχθηκε, ήταν απλώς εργαλεία χειραγώγησης της κοινής γνώμης, γι' αυτό και οι πολίτες πλέον στα exit polls απαντούν αντίθετα με ό,τι έπραξαν, προκειμένου να τις εκδικηθούν.

Στη ΝΔ επιμένουν στο ίδιο μοτίβο: ενδιαφέρονται μόνο για τη βιτρίνα, τον επόμενο αρχηγό, καθόλου για την ουσία, την ανάλυση των λαθών των 5,5 ετών και την (όποια) ιδεολογία τους. Και θα περιμένουν, ξανά, να πέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως ώριμο φρούτο...

Η κόρη του η Σοσιαλίστρια...

Την ώρα που οι ανθυποψήφιοί της την περίμεναν στη Ρηγίλλης για να συζητήσουν με τον πρόεδρο της Επιτροπής Συνεδρίου τα διαδικαστικά της εκλογής και τις διαφωνίες τους, εκείνη δεν πήγε στο ραντεβού και ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της. Τόνισε μάλιστα ότι «θα επιδιώξω την εκλογή μου και από το Έκτακτο Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου, όπως προβλέπει το καταστατικό μας, και από τα μέλη του κόμματος, με οποιαδήποτε αδιάβλητη καταστατική διαδικασία».

Τι είπε η Ντόρα Μπακογιάννη δηλαδή; Ότι συμφωνεί με την απόφαση Καραμανλή για εκλογή νέου αρχηγού από το (αραχνιασμένο και στενό) σώμα του Συνεδρίου του 2007 και επιβεβαίωσή της μετά, προφανώς δίχως αντίπαλο, από τη βάση. Μάλιστα...

Οι (πάντα πρόθυμοι) δημοσιογράφοι στα παράθυρα, τόνισαν ότι η Ντόρα πήρε αυτή την πρωτοβουλία για να φύγει από το κάδρο της αντιπαράθεσης για τα διαδικαστικά της εκλογής. ΔΕΝ είπαν ότι τα «διαδικαστικά» είναι συνήθως τα πιο ουσιαστικά σε περιπτώσεις άμεσης δημοκρατίας και ψηφοφορίας. ΔΕΝ είπαν ότι το έκανε για να βγει από το κά

Είπε επίσης ότι η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρη: κοινωνικός φιλελευθερισμός, όσα δηλαδή έγραφαν οι κυριακάτικες εφημερίδες ότι αποτελούν τη στάση του Αντώνη Σαμαρά. Μάλιστα νούμερο 2...

Δεσμεύτηκε τέλος ότι θα «καταθέσει η Ν.Δ. συγκεκριμένες προτάσεις και να αποδεχθεί οποιαδήποτε θέση κατοχυρώνει τη διαφάνεια στην πολιτική μας ζωή και την ηθική ακεραιότητα στο κόμμα μας, αλλά και σε όλο το πολιτικό σύστημα». Μάλιστα νο 3...

Δυο επισημάνσεις: την ώρα που δυο εκ των υποψηφίων ζητούν εκλογή από τη βάση, με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών - ψηφοφόρων, εκείνη επιμένει στην prive εκλογή ενός προδιαγεγραμμένου αποτελέσματος. Δεύτερη επισήμανση - ερώτηση: στις προτάσεις για τη διαφάνεια θα περιλαμβάνεται και πλήρης διαλεύκανση του σκανδάλου Siemens και του τρόπου διαφυγής των κ.κ. Καραβέλα και Χριστοφοράκου στο εξωτερικό???

Τελικά η Ντόρα Μπακογιάννη αποδεικνύει σε κάθε περίσταση ότι είναι πραγματικό τέκνο του Μητσοτάκουλα. 

υγ. Αυτό το κόμμα τελικά δεν κατάλαβε τίποτε από το ΠΑΣΟΚ και την περιπέτεια του Νοεμβρίου του 2007, που οδήγησε στην πρόσφατη νίκη με +10%. 

υγ2. Καλά έλεγαν οι παλαιότεροι: να φοβάσαι όσους φέρουν τρία επίθετα...

Δεν είμαι ο Γιώργος που λοιδoρούσες μια φορά...

Ζούμε ένα όνειρο ή είμαστε ξύπνιοι; Ο Παπανδρέου αναλαμβάνει την Πρωθυπουργία της Ελλάδας, κερδίζει με δέκα μονάδες τον (α)καταλληλότερο, κάνει άνοιγμα στους Οικολόγους για το υπουργείο Περιβάλλοντος, φωνάζει τον Συνήγορο του Πολίτη στο υπουργικό Συμβούλιο για να κατακεραυνώσει τη Δημόσια Διοίκηση, κάνει ανοιχτή στα ΜΜΕ συνεδρίαση, επιλέγει για υπουργούς νέους και ωραίους, βγάζει στο διαδίκτυο διαγωνισμό για τις γενικές γραμματείες των υπουργείων, παίρνει το αεροπλάνο και πηγαίνει αιφνιδιαστικά στην Πόλη για την άτυπη σύνοδο των ηγετών των βαλκανικών χωρών, συναντά τον Πατριάρχη και τον Ερντογάν και μιλάει με τον Βαρθολομαίο επί σχεδόν δέκα λεπτά δίχως χαρτιά, μπροστά στις κάμερες και χωρίς σχεδόν κανένα σαρδάμ. 
Αν είναι όνειρο, παρακαλώ μη μας ξυπνήσετε...

υγ. Την Παρασκευή δεν σημειώθηκε ως το απόγευμα καμία παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου μας από τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα...

Dear diary, ημέρα 2η

Ξυπνήσαμε πρωϊ. Πήγαμε στο Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία. Δεν ήταν σαν τον Μπάρακ, με τον Μπόνο να τραγουδά, αλλά εντάξει, εδώ είναι αλλιώς τα πράγματα. Ορκιστήκαμε μπροστά στον Jeronymo, που by the way τον συμπαθώ πολύ, μετά υπογράψαμε τα πρωτόκολλα. Νομίζω πάντως ότι οι περισσότεροι υπουργοί μου ήρθαν με καλοραμμένα κοστούμια. Πλην της Τίνας, που ήρθε με μπλου τζιν, αθλητικά και ένα σακίδιο στην πλάτη. She is crazy...

Μετά πήγαμε με τα πόδια στη Βουλή για το πρώτο υπουργικό Συμβούλιο.  Κάμερες και δημοσιογράφοι μπερδεύονταν μεταξύ μας. Κάποιοι είχαν αναψοκικκινήσει από το περπάτημα. Σκέφτομαι να τους κάνω δώρο μια συνδρομή στο Holmes. Ο Θόδωρος νομίζω ότι βαριανάσαινε. Μίλησα στους υπουργούς μου με τις κάμερες παρούσες, τους είπα να καταργήσουν τις επιτροπές των υπουργείων τους, κάποιοι, είμαι σίγουρος, δεν έμειναν ευχαριστημένοι. Ήρθε και ο Συνήγορος του Πολίτη και τους εξήγησε τι πρέπει να κάνουν. Είδα κάποια χαμόγελα, κρυφά, εύχομαι να ήταν κατανόησης και όχι ειρωνείας. Ανάμεσα σε εμένα και τον χοντρό, καθόταν, ευτυχώς, ο Ραγκούσης. Έχω την εντύπωση πως αν σηκωνόμουν ο Ευάγγελος θα ερχόταν να κάτσει στην καρέκλα μου.

Διάβασα τις εφημερίδες. Strange: μια εφημερίδα με μαύρο φόντο και μεγάλα άσπρα γράμματα με αποθέωνε. «Χθεσινή», «Αυριανή», δεν θυμάμαι πώς την έλεγαν. Όλα πήγαν καλά πάντως.

Αγαπημένο μου Ημερολόγιο... Ημέρα 1η

Πήγα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ορκίστηκα. Τα είπαμε με τον Κάρολο, μου είπε τα γνωστά και φημισμένα jokes του, θυμηθήκαμε τότε που τα έλεγε με τον πατέρα μου στο σπίτι στο Καστρί. Ορκίστηκα μόνος μου. Τα νέα υπουργεία που σκαρφίστηκα δεν ήταν έτοιμα από συνταγματικής πλευράς και ανέθεσα στον Χάρη να τα συντάξει. Ποιος είναι ο Χάρης; Ένας πολύ καλός friend of me, που ναι μεν περίμενε ότι θα τον έβαζα στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αλλά τελικά του επιφύλασσα καλύτερη θέση. Υπουργός Επικρατείας παρά τω Πρωθυπουργώ, δηλαδή εμένα, και μάλιστα με γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου. Θα είναι ο Αγγέλου μου, αλλά ευελπιστώ να τα πάει καλύτερα. Είναι άλλωστε, νομίζω, καλύτερος από εκείνον, ειδικά στις μηχανορραφίες.

Ο Χάρης λοιπόν θα αναλάβει the dirty job του συντονισμού της κυβέρνησής μου. Θα είναι Αγγέλου και Ρουσσόπουλος μαζί, ελπίζω μόνο να μην έχει σχέση με παπάδες και μοναχούς. Είναι maniac δε με τα νομικά και θέλει να αλλάξει πολλά πράγματα στον δημόσιο τομέα. Όπως για παράδειγμα την πολυνομία. Να κωδικοποιήσει τους νόμους όλους. Ελπίζω μόνο μην μπερδευτεί και ξεχάσει τίποτε...

Το μεσημέρι τηλεφώνησα στη Βασιλάκου από τους Οικολόγους. Της πρότεινα να αναλάβει το νεοσύστατο υπουργείο Περιβάλλοντος. Εκείνη χάρηκε πολύ, ήταν στη Βιέννη όταν την πήρα και μου είπε ότι θα με καλέσει πίσω μόλις μιλήσει με εκείνον τον συμπαθητικό κυριούλη των Οικολόγων. Που έφερε το μπουκαλάκι από τον Ασωπό στο debate...

Λίγο μετά με πήρε πίσω και μου είπε ότι οι υπόλοιποι Οικολόγοι δεν δέχτηκαν. Too pitty. Έβαλα έτσι υφυπουργό ένα καλό παιδί με ωραία χωρίστρα, τον Θάνο. Υπουργό τοποθέτησα την Τίνα. Είναι πολύ καλή φίλη μου και συνεργάτις, αλλά έχει ένα κακό: φοράει αθλητικά και φθαρμένα τζιν, όπως διάβασα την επόμενη μέρα στις εφημερίδες.

Κάθισα με τον Χάρη, τον Παύλο και τον Νίκο (Αθανασάκη) και φτιάξαμε την κυβέρνηση. Μίλησα με τον Αντρίκο και τον Νίκο, δεν βρήκα τη mammy. Στον χοντρό έδωσα το Άμυνας. Ας κάνει ρουσφέτια να τον τρέχουν τα blogs. Ας κάνει καμιά mlkia ο Ερντογάν και θα του το χρεώσω. Τα εξοπλιστικά άλλωστε τα έχει ο Πάνος.

Έβαλα και τον Πάγκαλο αντιπρόεδρό μου. Like daddy. Θα βρίζει πού θα βρίζει, ας βρίζει τουλάχιστον όσους βρίζουν την κυβέρνηση αφού αυτός είναι μέσα. Ας δεν μπορείς να το αποφύγεις... Το βράδυ στο δελτίο, ο Yannis έκανε ότι δεν γνώριζε ορισμένους από τους υπουργούς. Γιατί το έκανε αυτό; Για αβάντα ή για να δείξει ότι έβαλα άγνωστους και όχι αυτούς που ήθελε; This guy drives me crazy.

Το βράδυ πήγα γυμναστήριο, μετά για dinner με την Αντα και μετά για ύπνο. Είχαμε νωρίς ξύπνημα...

Στης Νουδού την πόρτα...

Μετά αναρωτιούνται γιατί έχασαν τις εκλογές με... double score. Στη σύνθεση της Επιτροπής συνεδρίου, ξεχωρίζει η υποψήφια για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, Ντόρα Μπακογιάννη, ο ασφαλής στο Επικρατείας, Δημήτρης Σιούφας, οι Λευτέρης Ζαγορίτης, Φεβρωνία Πατριανάκου που ως Γραμματέας της ΝΔ και υπεύθυνη για τον Πολιτικό Σχεδιασμό αντίστοιχα, απέτυχαν παταγωδώς να εκλεγούν, η επίσης εκτός Βουλής Φάνη Πάλλη Πετραλιά, ο Γιάννης Τραγάκης (μια κατηγορία μόνος του, δεν μπορούσε ως γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας ούτε τον Δαϊλάκη της Στέλλας Μπετζετάκου να κάνει καλά), ο Προκόπης Παυλόπουλος που ακόμα να παραιτηθεί μαζί με τον Καραμανλή όπως μας έταξε, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα κατέβει (στηρίζοντας εν τω μεταξύ την Ντόρα) και κάποιοι άλλοι τυχάρπαστοι για τον περισσότερο κόσμο.

Οταν το 2004 ο Σημίτης πήδηξε από τη βάρκα που ναυαγούσε, δίνοντας το δαχτυλίδι στον Γιώργο, εκείνος είχε τουλάχιστον τα κότσια να κάνει το, έστω γιαλαντζί, δημοψήφισμα του ενός (λέμε τώρα) εκατομμυρίου μελών του ΠΑΣΟΚ. Τρία χρόνια αργότερα, το ΠΑΣΟΚ όντως προσέφυγε στα μέλη του για την εκλογή νέου αρχηγού.

Στη Νέα Δημοκρατία, ο Αβραμόπουλος ζητάει εκλογή από τη βάση και ο Σαμαράς διαμαρτύρεται για τη σύνθεση της Επιτροπής Συνεδρίου. Ο δε πρώην Πρωθυπουργός, αποφάσισε το... μονοήμερο συνέδριο, σαν άλλη σχολική εκδρομή στην Αίγινα. Το μόνο που λείπει είναι να βάλουν τον... Λούλη να μετρήσει τα ψηφοδέλτια. Τόσο στημένο φαίνεται το πράγμα...

Ordinary people (Ως πότε;)

Εμφανίστηκε στο Προεδρικό Μέγαρο με σακίδιο πλάτης και αθλητικά παπούτσια. Οι αντικομφορμιστές χαμογέλασαν με συμπάθεια. «Ενας κανονικός άνθρωπος πόσο χρόνο χρειάζεται για να τον αλλάξει η εξουσία;». Στην περίπτωση της Τίνας Μπιρμπίλη θα το δούμε στην πράξη. Ενσαρκώνει άλλωστε το ζιβάγκο της νέας εποχής σύμφωνα με το βιογραφικό της και λένε για την καθημερινή ζωή της.
Είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό στη μίζερη πολιτική ζωή μας; Θα φανεί στην πράξη. Νέα, άγνωστη στο ευρύ κοινό, με καλές σπουδές και lifestyle που ταιριάζει περισσότερο στην Ικαρία παρά στο Μέγαρο Μαξίμου. Μέχρι την ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης κυκλοφορούσε μόλις μια φωτογραφία της στις εφημερίδες. 
Μύθοι πολλοί για το πώς γνωρίστηκαν με τον Γιώργο: άλλοι λένε στο γυμναστήριο, άλλοι ότι στο περιβάλλον του την έφερε η φιλία της με τον αδελφό Ανδρίκο. 
Η μόνη αλήθεια είναι ότι ανέλαβε υπουργός στο νεοσύστατο υπουργείο Περιβάλλοντος. Και πως το βιογραφικό αλλά και τα δείγματα γραφής της... κανονικής ζωής της, συνηγορούν στην επιτυχία του νέου θεσμού. Ιδωμεν. Και άλλοι ξεκίνησαν άφραγκοι, μουσάτοι και με ζιβάγκο, αλλά σύντομα πνίγηκαν στο καλοραμμένο κοστούμι του Καρούζου και δερμάτινο κάθισμα της υπουργικής Μερσεντές - ούτε καν στο υβδρικό Lexus.

Υβριδικό ξεγύμνωμα...

Όταν ο νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός που επαγγέλλεται την αλλαγή αλλά και την «πράσινη ανάπτυξη», σε καλεί να αναλάβεις το υπουργείο Περιβάλλοντος, αν λέγεσαι «Οικολόγος» - και μάλιστα πράσινος -, λες απλώς «ναι, τι ώρα ξεκινάμε;». Η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου προς τον Νίκο Χρυσόγελο, να αναλάβει ο επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων το νεοσύστατο υπουργείο, προβλήθηκε πολύ λιγότερο απ' ότι της αξίζει. Και η αρνητική απάντηση κρίθηκε επίσης λιγότερο απ' ότι της αξίζει.

Μιλάμε για την πρώτη (πολύ μεγάλη) κίνηση της νέας κυβέρνησης, να ξεπεράσει διαχωρισμούς αλλά και την απουσία κάποιας «συγγένειας» ή προγραμματικής συμφωνίας και να προτείνει, δίχως όρους, την ανάληψη ενός κρίσιμου υπουργείου σε ένα κόμμα που έμεινε εκτός Βουλής. Τι απάντησαν οι... εμβρόντητοι Οικολόγοι Πράσινοι; «Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε».

Στο debate ο κ. Νίκος Χρυσόγελος «δασκάλευε» τα υπόλοιπα κόμματα τι θα πρέπει να κάνουν με τις φωτιές, τον Ασωπό και τα περιβαλλοντικά προβλήματα και όταν, εντελώς ξαφνικά, ο νέος Πρωθυπουργός του πρότεινε το αρμόδιο υπουργείο, δίχως όρους (διότι δεν βγήκε κάτι τέτοιο από καμία εκ των δυο πλευρών), εκείνος είπε... όχι.

Το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι κάποιοι επιμένουν στην ασφάλεια της διαμαρτυρίας. Στα ωραία λόγια δίχως εφαρμογή. Στις λεζάντες και όχι στην ουσία. Στην Αριστερά της διαμαρτυρίας και όχι της εξουσίας. Στην Οικολογία της καταγγελίας και όχι της πράξης. Αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα από τον δικομματισμό. Ισως είναι και ο ακριβής λόγος ύπαρξής του και μακροχρόνιας διάσωσής του.

Εν κατακλείδι: το μόρφωμα που λέγεται κόμμα και ονομάζεται «Οικολόγοι Πράσινοι», τι είναι τελικά; Ωραία λογάκια, Οικολογία κατ' επάγγελμα με ΜΚΟ και χρηματοδοτήσεις και λεζάντες στα κανάλια με το ποδήλατο στο εκλογικό κέντρο; Οικολογία κατά το δοκούν, με προβολή τους από τα ΜΜΕ κατά περίπτωση, όταν επιδιώκουν τη μη αυτοδυναμία; Ή συμμετοχή, σύγκρουση εντός κυβέρνησης, συνεργασία, σύνθεση, πράξεις, έργα, πραγματική «πράσινη» αλλαγή; Σίγουρα δεν είναι το δεύτερο...

υγ. Και εκ του ασφαλούς να το έκανε ο Γιώργος, γνωρίζοντας ότι δεν θα πάρει θετική απάντηση, πέτυχε πάλι διάνα. Εκτεθειμένοι οι Οικολόγοι, μάγκας αυτός. Αν βέβαια υπήρχαν σοβαρά ΜΜΕ στη χώρα μας...

Η περίοδος χάριτος τελείωσε... χθες

Ένα παράδοξο συμβαίνει από τον περασμένο Ιούνιο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ο λαός έχει προεξοφλήσει τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και την ήττα της Νέας Δημοκρατίας. Ελάχιστοι «αρνητές» και «ταλιμπάν» της ΝΔ επέμεναν ότι μπορεί να ανατραπεί αυτή η φυσική εξέλιξη. Δεν είχαν δίκιο.

Πού έχει οδηγήσει όμως αυτό το κλίμα; Στο να πιστεύει μια σημαντική πλειονότητα των Ελλήνων ότι ο Γιώργος Παπανδρέου... σχεδόν έχει ξεκινήσει να κυβερνά από τον περασμένο Ιούνιο. Με αποτέλεσμα, δύσκολα να μπορεί να του δώσει κανείς την απαραίτητη περίοδο χάριτος που αναλογεί σε κάθε νέα Κυβέρνηση.

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και νέος Πρωθυπουργός μοιάζει να έχει ήδη εξαντλήσει αυτή την περίοδο, λόγω των προσδοκιών του κόσμου, αλλά και της καχυποψίας που πάντα υπάρχει απέναντι στο κόμμα του, τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα: οι 100 πρώτες μέρες μοιάζουν οριστικά παρελθόν, τα προβλήματα δεν περιμένουν και η περίοδος χάριτος του Γιώργο τέλειωσε... χθες!

Οι Φρουροί της Επανάστασης...

Ο Γιάννης Λούλης ως αργά το βράδυ της Κυριακής, προέβλεπε διαφορά 6,2%. Ο τέως υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης, ίδρωνε να εκλεγεί στην Α' Αθηνών, με μικρή πιθανότητα επιτυχίας. Ο νυν υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Παπαθανασίου, ίδρωνε επίσης στη Β' Αθηνών, με μεγαλύτερες πιθανότητες. Ο Γιώργος Βουλγαράκης ήταν σπίτι του. Ο γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρης Ζαγορίτης, δύσκολα θα έβγαινε στη Β' Αθηνών. Ο Ευάγγελος Αντώναρος δεν κατάφερνε να εκλεγεί ούτε... διορισμένος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας (η ΝΔ εξέλεξε 4). Η υπουργός Απασχόλησης, Φάνη Πάλλη Πετραλιά, επίσης καρκινοβατούσε στη Β' Αθηνών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης αλλά και Ναυτιλίας, στις δυο κυβερνήσεις ΝΔ, Αναστάσης Παπαληγούρας δεν εκλεγόταν στην Κόρινθο. Η υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού, Φεβρωνία Πατριανάκου, πάτωνε στη Λακωνία.

Στο Ιράν, ο Αγιατολάχ Χαμενεϊ έκανε... ανασχηματισμό, αλλάζοντας πρόσωπα στους διαβόητους «Φρουρούς της Επανάστασης». Στην Ελλάδα, οι Φρουροί της Επανάστασης, by Μonty Pythons, κατάφερναν να δικαιώσουν τις... προσδοκίες μας. Αλλά και να αποδείξουν, μέσα από την αποτυχία τους, ότι ο ελληνικός λαός, όσο και αν πιστεύουμε το αντίθετο, δεν είναι τελικά ΤΟΣΟ μαλάκας.

υγ. Λείπει μια δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου, να δέσει το γλυκό, ανάλογη εκείνων που έκανε για τον Δεκέμβρη και τις πυρκαγιές: «Ναι, χάσαμε, αλλά κανείς δεν σχολιάζει όσα κερδίσαμε» (κατά το: «κάηκε η Αττική, αλλά κανείς δεν σχολιάζει όσα δεν κάηκαν και προστατέψαμε»).

υγ.2 Ο Ρουσσόπουλος είχε (προλάβει να) φύγει νωρίς... Ο μόνος που κρατούσε το «ψέμα» στην Κυβέρνηση. Και ο Γιάννης Ανδριανός, γραφείο Τύπου Πρωθυπουργού, έβγαινε ως αργά το βράδυ της Κυριακής στη Λακωνία.

Το ήξεραν αλλά... για να έχει ενδιαφέρον!

 Από το www.enimerosi24.gr

Λίγο μετά τις 10.30 όταν πλέον και το Υπουργείο Εσωτερικών είχε δώσει επίσημα το αποτέλεσμα των 10 μονάδων άρχισαν οι παρουσιαστές των καναλιών ο ένας μετά τον άλλο να λένε ότι η εταιρία δημοσκοπήσεων με την οποία συνεργάζεται το κανάλι είχε προβλέψει από μέρες ότι η νίκη του ΠΑΣΟΚ θα ήταν σαρωτική και πάνω από 7-8 μονάδες αλλά μας το κράταγαν κρυφό για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Σε ορισμένα κανάλια μάλιστα (όπως στον ANT1) οι υπεύθυνοι των εταιριών κουνούσαν με νόημα το κεφάλι τους δείχνοντας να συμφωνούν με τους παρουσιαστές.
Στον Σκάι το προχώρησαν ακόμη περισσότερο. Είπαν ότι η Public Issue γνώριζε από μέρες ακριβώς το αποτέλεσμα και την διαφορά των 10 μονάδων αλλά οι υπεύθυνοι της εταιρίας και του σταθμού απλά δεν πίστευαν, λέει, στα μάτια τους και στα χαρτιά και τα νούμερα των μετρήσεων που έκαναν και αποφάσισαν να πούνε και αυτοί ό,τι και όλοι οι υπόλοιποι, δηλαδή να ψαλιδίσουν τα ποσοστά της διαφοράς κατά περίπου 50%!! Όπως και να έχει το πράγμα, είτε για δεύτερη συνεχόμενη φορά έχουμε πλήρη αποτυχία των μετρήσεων είτε αυτές ήταν σωστές αλλά οι εταιρίες μαγείρεψαν τα νούμερα κατά το δοκούν, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων στο σύνολο τους απέτυχαν οικτρά και πρέπει πλέον ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του.

Τρεις γενιές Πρωθυπουργών...

Στην παγκόσμια Ιστορία δεν πρέπει να υπάρχει κάτι ανάλογο: η οικογένεια Παπανδρέου μετράει τρεις Πρωθυπουργούς. Παππούς, γιος και εγγονός. Γεώργιος, Ανδρέας, Γιώργος. Ναι, είναι αποτέλεσμα και της νεποκρατίας στην Ελλάδα. Ναι, για να γίνεις Πρωθυπουργός ή ακόμα και βουλευτής, πρέπει να κρατάς από κάποιο «τζάκι», πολιτικό ή μη. Ναι, ο Γιώργος θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το σπίτι του, «το κόμμα είναι δικό μας». Ολα δεκτά.

Μία αλήθεια ας μην ξεχνάμε: και τους τρεις Παπανδρέου, τους έστειλε στο Μαξίμου ο λαός. Εμείς. Τους δυο πρώτους σε ιδιαίτερα δύσκολες και κρίσιμες στιγμές της ελληνικής Δημοκρατίας. Τον τρίτο σε μια κρίσιμη εποχή και έπειτα από μεγάλο αγώνα, εντός και εκτός τειχών. 

Μπορεί κάποιος να κυβερνήσει σωστά μόνο και μόνο λόγω ονόματος; Το πρώτο παράδειγμα πέτυχε. Ο Ανδρέας κυβέρνησε σωστά, άλλαξε όντως την Ελλάδα και έμεινε δικαίως στην Ιστορία, με τα χρόνια να περνούν και να τον τοποθετούν ακόμα πιο ψηλά στο βιβλίο της. Το δεύτερο παράδειγμα κυβερνήτη λόγω ονόματος, απέτυχε παταγωδώς. Με το -10% στην πλάτη, ο Κώστας Καραμανλής έφυγε ηττημένος μετά συντριβής.

Το τρίτο παράδειγμα είναι πλέον μπροστά μας. Για τη χώρα και τη ζωή μας, ελπίζουμε να αποδειχθεί πετυχημένο...


υγ. Και η Μαργαρίτα Παπανδρέου, νύφη, σύζυγος και γυναίκα Πρωθυπουργού. Ελπίζουμε όχι και γιαγιά...

Μια παραίτηση που άργησε 5,5 χρόνια (ή και 12)

Ο απερχόμενος Πρωθυπουργός ανακοίνωσε την παραίτησή του από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας και την έναρξη των διαδικασιών αλλαγής φρουράς. Είναι σκληρή η ώρα για τον Κώστα Καραμανλή, που ο ελληνικός λαός του έδωσε δυο φορές την ευκαιρία (και παραλίγο τρεις, το 2000), να την οδηγήσει σε μια νέα εποχή. Είναι όμως και μια παραίτηση που άργησε 5,5 χρόνια - για κάποιους πολύ περισσότερο, από το 1997.

«Ανέβα ως εκεί που φτάνει το μπόι σου», λένε οι παππούδες. Ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος, μάλλον δεν το άκουσε ποτέ. Και παρότι το μπόι του δεν έφτανε για να κυβερνήσει μια χώρα, ο ελληνικός λαός του έδωσε αυτές τις ευκαιρίες - και το κάκιστο ΠΑΣΟΚ του Σημίτη επίσης. 

Οταν δεν μπορείς και το ξέρεις, καλύτερα να το αποφύγεις. Είναι κρίμα για το όνομά του, την υστεροφημία του (καθότι 5,5 χρόνια Πρωθυπουργός) αλλά και μια μεγάλη παράταξη, τη δεύτερη τη τάξει στη χώρα μας. Και το κρίμα δεν είναι ότι φεύγει, αλλά ότι για τόσο μεγάλο διάστημα το χειρότερο πολιτικό προσωπικό που γνώρισε μεταπολιτευτικά η χώρα, με χαρακτηριστική απουσία κάθε επιπέδου, έδωσε μόνο μεγάλες λαχτάρες, λύπες, κόντρες και προβλήματα στην Ελλάδα.

Είναι μικρός και δεν χωρά...

Η Ιστορία θα γράψει αυτή την Κυριακή, ότι η χειρότερη Κυβέρνηση και το κατώτατου επιπέδου πολιτικό προσωπικό της Μεταπολίτευσης, πήγε σπίτι της με μια συντριπτική ήττα έπειτα από 5,5 χρόνια παλινωδιών που έφεραν την Ελλάδα πολύ πίσω. Η Ελλάδα του 2004, με την τεράστια ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων και τα μεγάλα έργα υποδομής που δημιουργήθηκαν εξαιτίας τους, τα σχετικώς συμμαζεμένα οικονομικά και τη μια κάποια διεθνή αναγνώριση, έγινε κουρέλια μέσα σε 5,5 χρόνια - και λιγότερο, εάν το ΠΑΣΟΚ είχε ξυπνήσει από τα εσωκομματικά του λάθη και αν ο λαός το είχε συγχωρήσει νωρίτερα για τη λαίλαπα του Χρηματιστηρίου. 
Βρισκόμαστε πολύ πίσω από το 2004. Ισως στο 2000, στο 1998, στο 1993. Δεν ήταν θέμα πολιτικών που υιοθετήθηκαν. Ηταν θέμα διαχείρισης και μόνο της εικόνας. Η Κυβέρνηση Καραμανλή δεν ήρθε για να δημιουργήσει, αλλά για να καταστρέψει και στη θέση των ερειπίων, να πάρουν «τα δικά της παιδιά» τα μπάζα για πούλημα. 
Διαχειρίστηκε μόνο την εικόνα, την επικοινωνία και την εντύπωση και αυτή με όρους και μεθόδους αστείες (π.χ. κρατική ΕΡΤ, τηλεπαράθυρα). Ας όψεται ο θυμός του λαού προς το ΠΑΣΟΚ, μόνο για το Χρηματιστήριο, που κράτησε τη ΝΔ στην επιφάνεια για τόσο καιρό και κάποιοι... μαγικοί χειρισμοί του Ρουσσόπουλου με τα ΜΜΕ που επέτειναν για λίγο τη ζωή της κυβέρνησης.
Αναδεικνύοντας, ας πούμε, σε μέγα θέμα τις απόψεις του ΠΑΣΟΚ για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, που, σύμφωνα με τη ΝΔ «βάζει τη χώρα σε περιπέτειες με τα εθνικά μας θέματα» - λες και κερδίσαμε τίποτε με τη συμφωνία με τον Πούτιν (ο οποίος τώρα χαριεντίζεται με τον Ερντογάν), αντίθετα, χάσαμε από αμερικανικής πλευράς -, ή προσφάτως, το από πού πληρώνεται ο Νομάρχης Πειραιά, Γιάννης Μίχας, από τα Ναυπηγεία που δούλευε ή από τη Νομαρχία, στη Νέα Δημοκρατία (νομίζουν ότι) δίνουν ακόμα μάχη για την επανεκλογή τους.
Αδυνατούν ακόμη και σήμερα να καταλάβουν ότι ο λαός τους τιμωρεί χειρότερα και απ' ότι έπραξε με το ΠΑΣΟΚ. Και πως μόνο από τραγικά λάθη του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, θα επανέλθουν σύντομα(;) στην εξουσία. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που συνεχίζει να δηλώνει «αναλάβαμε τις πολιτικές ευθύνες», λες και είναι η θέση του εκείνη του μάγειρα που απλώς έκαψε το φαγητό, ή που τονίζει ότι είναι περήφανος για τις μεταρρυθμίσεις (που δεν έκανε, παρά μόνο στην, αμφιλεγόμενη, πώληση της Ολυμπιακής), αποδεικνύει ότι ήταν απλώς κατώτερος όχι μόνο των περιστάσεων, αλλά ακόμα και των προσδοκιών του χειρότερου εχθρού του. Ηταν πολύ μικρός ο Κώστας ο νεότερος, για να χωρέσει τον αναστεναγμό ενός λαού που αποζητούσε επιτέλους «καθαρές εξηγήσεις», «διαφάνεια» και «εν πάσει περιπτώσει, Δικαιοσύνη». Ολα λόγια του Καραμανλή που θα φύγει ως χειρότερος κυβερνήτης Μεταπολιτευτικά, για να μην πούμε Μεταπολεμικά, σαν ένας άξιος διάδοχος του Πιπινέλη...

υγ. Η ιστορία του εξώφυλλου του περιοδικού «Μετεξέλιξη» δεν είναι διόλου τυχαία με τους «επικοινωνισμούς» της πρώην, πια, κυβέρνησης. Πάνω απ' όλα ο «πολιτικός πολιτισμός»: κι ας δηλώνει στο Mega ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Πέτρος Κουμουτσάκος, ότι «με τον κ. Παπανδρέου χαμηλώνει ο πήχης», κι ας τον κατηγορούν για «εντολοδόχο της Αμερικής» (Τραγάκης στο Extra), κι ας λένε «άκρο» το ΛΑΟΣ, την ώρα που ο Πρωθυπουργός δηλώνει ευθέως ότι πρέπει να καταργηθεί το άσυλο κτλ.