Ο Πέτρος, ο Γιόχαν και ο Φραντς

Ο Τατούλης απασφάλισε ξανά τη χειροβομβίδα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι και, δευτεριάτικα, ο Καραμανλής δεν θα έπαιρνε άλλη απόφαση πλην της διαγραφής του πολιτικού από την Αρκαδία. Τα νεύρα της Δευτέρας είναι καταλυτικά συνήθως για αποφάσεις και ο Αρκάς (καμία σχέση με τον σκιτσογράφο) δεν θα τη γλίτωνε με τίποτε.
Δεν διαφωνώ απόλυτα με τον Τατούλη σε όσα λέει τους τελευταίους μήνες. Διαφωνώ με το γεγονός ότι δεν τα έλεγε όσο είχε το υφυπουργείο Πολιτισμού. Και διαφωνώ, τελευταία, με τον τρόπο που επιλέγει να τα εκφράσει. Παράδειγμα: η Νέα Δημοκρατία ετράπη σε φυγή από τη συζήσηση για την Προανακριτική Επιτροπή, σε ένα θέμα, το Βατοπαίδι, που ο Τατούλης θεωρούσε σκάνδαλο με εμπλεκόμενο τον Θοδωρή Ρουσσόπουλο.
Η Ρηγίλλης και το Μαξίμου διέταξαν φυγή απ' τη Βουλή και ο μέγιστος Πέτρος πειθάρχησε. Ο μάγκας, ο σωστός και ο πολλά βαρύς, επιλέγει τον φυσικό του χώρο, τη Βουλή, πάει και μιλώντας στο Σώμα - και στον λαό - λέει: «διαφωνώ με την αποχώρηση, ήρθα για να το δηλώσω στο πιο επίσημο μέρος, αλλά δεν ψηφίζω την Προανακριτική γιατί δεν δίνω σε κανέναν το δικαίωμα να μου πει ότι ρίχνω την Κυβέρνηση». Αντίθετα κρύφτηκε κι αυτός μαζί με τους άλλους. Οπως επίσης δεν καλείς τα κανάλια, κάνεις μια γλυκανάλατη δήλωση και μετά ξεσκίζεις τον Πρωθυπουργό στο blog σου. Τι έχεις? Ανθρωποφοβία?
Το θέμα είναι ότι ο Καραμανλής έμεινε με 151, είναι επίσης... πέντε βαθμούς πίσω από την κορυφή και οι επόμενες Δευτέρες προβλέπονται ακόμα πιο δύσκολες. Ο ένας βρέθηκε. Απομένουν οι υπόλοιποι. Σαν το τραγούδι:
Ο Πέτρος, ο Γιόχαν και ο Φραντς, σε φάμπρικα δούλευαν κι έφτιαχναν τανκς. Αναζητούνται οι Γιόχαν και Φραντς που αχώριστοι έγιναν, φτιάχνοντας τραστ...