«Είναι η δημοσιογραφία, ηλίθιε»

Την ώρα που οι περισσότεροι κλαίνε πάνω από το πτώμα του Ελεύθερου Τύπου και προδικάζουν το τέλος της έντυπης δημοσιογραφίας, μεταφράζοντας απλώς ανάλογα κείμενα από το εξωτερικό (ως συνήθως), ένα καλό παράδειγμα για τις λανθασμένες εκτιμήσεις τους είναι μπροστά τους κάθε Κυριακή στα περίπτερα.
Λέγεται ΘΕΜΑ και μέσα σε 4 χρόνια έχει γίνει καθεστώς στον κυριακάτικο Τύπο. Η συνταγή ήταν απλή, αρχικά: τηλεοπτικά πρόσωπα με απήχηση στην AGB, αλλά και νέο στυλ δημοσιογραφίας. Επιθετικό, αποκαλυπτικό, με αρκετή δόση Life style και ροζ αποχρώσεις.
Εκδοτικά συνδυάστηκε με ακριβές προσφορές, που έφερναν όμως πίσω τα λεφτά τους. Οι ταινίες πρώτης προβολής εκτόξευσαν στα ύψη την εφημερίδα, το περιεχόμενό της κράτησε όμως τους αναγνώστες. Είναι η μόνη που ανέβασε την τιμή της στα 4,25 ευρώ και όμως, δεν γκρεμίστηκε κυκλοφοριακά. Κι αυτό διότι ο αναγνώστης της ξέρει ότι κάθε Κυριακή θα βρει μια αποκάλυψη, μια είδηση, μια καλή ταινία, μερικές καλές πένες, αλλά και λίγο... μάτι στη ζωή κάποιου celebrity.
Το ΘΕΜΑ πέρασε και από μια μεγάλη κρίση. Εις εκ των εκδοτών του, «συνελήφθη» συναλλασόμενος με την κυβέρνηση, έδινε dvd για να λάβει λευκό φορολογικό μητρώο. Εκδότες και συμφέροντα, υπουργοί και δικαστές έπεσαν πάνω του να το... κατασπαράξουν. Ακόμα και μέτοχός του προσπάθησε το ίδιο με μανία. Η εφημερίδα δεν έκλεισε. Και δεν έκλεισε διότι εάν έκλεινε θα έλειπε από το κυριακάτικο περίπτερο και ό,τι λείπει δεν κλείνει - το ακριβώς αντίθετο από τον ΕΤ της Γιάννας.
Αντιθέτως πουλήθηκε. Και μάλιστα ακριβά. Πουλήθηκε διότι αφενός είχε και έχει προοπτικές κερδοφορίας, αν δεν είναι ήδη κερδοφόρο, αφετέρου, όπως σωστά έγραψε η Ελευθεροτυπία με αφορμή το κλείσιμο του ΕΤ, η μετοχή ενός ΜΜΕ δεν αποτιμάται μόνο με λογιστικούς κανόνες, όπως κάθε άλλης εταιρείας.
Και το ΘΕΜΑ είναι «εργαλείο». Σε μια εποχή όπου οι εφημερίδες έγραφαν και συνεχίζουν να γράφουν μόλις το 20% της αλήθειας, αποφεύγοντας να θίξουν, να χτυπήσουν, να κρίνουν, αυτή γράφει τουλάχιστον το 50%. Εκεί φτάσαμε βέβαια, να θεωρούμε ότι μια εφημερίδα είναι καλή όταν γράφει τουλάχιστον τη μισή αλήθεια.
Ας σκεφτούμε όμως ξανά: τα τελευταία 4 χρόνια, ποιες αλήθεια αποκαλύψεις διαβάσαμε και πού; Το Βατοπαίδι; Το παραδικαστικό; Τις υποκλοπές; Τους Πακιστανούς; Το real estate Ρουσσόπουλου; Την αλματώδη αύξηση της δουλειάς της οικογένειας Βουλγαράκη - Πελέκη, πολύ προτού εμπλακεί η εθνική μας συμβολαιογράφος στο Βατοπαίδι; Το πιο σκληρό, αλλά και δίκαιο χτύπημα για τις πυρκαγιές της Πελοποννήσου; Ποιος διαμορφώνει κάθε Κυριακή την ατζέντα των ειδήσεων για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα;
Ας δούμε το πρωτοσέλιδο της φωτογραφίας: αποκάλυψη για τη Siemens, συνέντευξη με ειδήσεις (Ψωμιάδης), ανάλυση για τη φοροκαταιγίδα, δυο Life style θέματα επικαιρότητας, με Μάικλ Τζάκσον και 4 ελληνικούς γάμους, ένα στόρι για μια απαγωγή που διαλευκάνθηκε μόλις την Παρασκευή, αλλά και το κυριότερο: στα ίσια χτύπημα στην «αυτοκράτειρα» Γιάννα. «Η Μήδεια των Media - πώς κατάφερε να σπαταλήσει την περιουσία και το όνομα του Αγγελόπουλου», με μια φωτογραφία... τίτλο!
Και όλα αυτά για ποια; Για την Αγγελοπούλου που κάποτε λέγεται ότι βοήθησε στην έκδοση της εφημερίδας, που λέγεται επίσης ότι ενδιαφέρθηκε για την απόκτηση του Θέματος την περίοδο της κρίσης, που λέγεται επίσης ότι ανέκαθεν είχε καλές σχέσεις με διευθυντές, εκδότες και ιδιοκτήτες της εφημερίδας - ίσως όχι όλους...
«Μην ντρέπεσαι να γράφεις αυτά που οι άλλοι δεν ντρέπονται να κάνουν», λέει μια παλιά δημοσιογραφική παροιμία. Το ΘΕΜΑ δεν ντρέπεται, έστω και αν γράφει τα μισά, ή αν προτιμάτε, τα διπλάσια από τους άλλους. Γι' αυτό, παρά τα τραγικά λάθη στα οποία έχει υποπέσει στα μόλις 4 χρόνια κυκλοφορίας του, στο περίπτερο κάθε Κυριακή όλο και πιο πολλοί θα τη ζητούν. Γιατί, παραφράζοντας τη ρήση του συμβούλου του Κλίντον, Τζέιμς Καρβάιλ, «είναι η δημοσιογραφία, ηλίθιε»! Κακή, μέτρια, ροζ, αλήτισσα, σκληρή, ανελέητη, βρώμικη, μα στην τελική, δημοσιογραφία...