Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Η οικογενειακή ευθύνη...


Σε οποιοδήποτε χωριό της Ρούμελης, κάθε ηλικιωμένος θα σου απαντήσει με τον ίδιο τρόπο: κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όταν οι αντάρτες του Άρη έπλητταν γερμανικούς στόχους, τα κατοχικά στρατεύματα τιμωρούσαν το χωριό απ' όπου εκτιμούσαν ότι προήλθε το χτύπημα. Με συνοπτικές διαδικασίες, άνδρες κάθε ηλικίας συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν στην πλατεία του χωριού προς παραδειγματισμό.
Εξήντα χρόνια μετά, στην Ελλάδα γινόμαστε μάρτυρες παρόμοιας πρακτικής από την ελληνική Δικαιοσύνη - του κυρίου Σανιδά, βεβαίως - βεβαίως, γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι. Ο μπαμπάς γίνεται φυγάς για να μη στηθεί στο... απόσπασμα την ώρα που εκείνοι τους οποίους λάδωσε έχουν ήδη βγει... λάδι, μετά παραγραφής και η «εκνευρισμένη» για την ξεφτίλα της Δικαιοσύνη (του Σανιδά) εκδικείται: συλλαμβάνει τα παιδιά και τη γυναίκα του για «συνέργεια σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος», επειδή ήταν συν-δικαιούχοι σε λογαριασμούς του φυγά κατηγορούμενου.
Η θεωρία της οικογενειακής ευθύνης, εξήντα χρόνια μετά την ήττα του Ναζισμού, επανέρχεται στη χώρα που (θρυλείται ότι) γέννησε τη Δημοκρατία. Ακόμα χειρότερα: Δικαιοσύνη που εκδικείται, δεν είναι Δικαιοσύνη.
Απομένει η εκτέλεση των συλληφθέντων στην πλατεία Συντάγματος...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ή είσαι τελείως βλαξ ή στημένος. Η κα Μάρθα ανόητε είναι συνένοχη και ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΕ στις... επιχειρήσεις του αντρούλη της. Τα δε αθώα παιδάκια χτυπούσαν παλαμάκια και χαιρόντουσαν όταν ο πατερούλης τους τους μεταβίβαζε τα λεφτά του φοβούμενος εξελίξεις στο σκάνδαλο.
Ζιμενάκια τον φώναζαν στην Αντίπαρο.
Ξύπνα μαλάκα...

PressWeCan είπε...

Προς απάντησή σας, διαβάστε το σχόλιο με τίτλο «Παιδιά και αποπαίδια». Οι χαρακτηρισμοί παρακαλώ να λείπουν